Muzeum Wsi Radomskiej w Radomiu należy do grupy muzeów na wolnym powietrzu.. Od początku celem jej istnienia jest gromadzenie obiektów, konserwacja pozyskanych zabytków i dokumentowanie sposobu życia ludzi zamieszkujących region wyznaczony biegiem rzek: Wisły, Pilicy, Kamiennej i Drzewiczki. W Muzeum wprowadzono ideę „wsi”, ukazując całe kompozycje przestrzenne, gdzie podregiony i zespoły obiektów prezentowane są w poszczególnych sektorach i zagrodach, wkomponowanych w odpowiednio zaaranżowane środowisko przyrodnicze. Obecnie to obszar o powierzchni ponad 35 ha, na którym zestawiono 80 obiektów dawnego budownictwa wiejskiego. W przestrzeni muzealnej prezentowanych jest kilka zespołów obiektów, których podstawą jest architektura i wyposażenie: wiejskie, dworskie, sakralne oraz zespoły wiatraków i skansen bartniczo-pszczelarski. Muzeum koncentruje się także na aranżowaniu wystaw stałych i czasowych, działalności oświatowej oraz organizowaniu imprez plenerowych.
W ciągu lat swego istnienia Muzeum Wsi Radomskiej zgromadziło blisko 18 tysięcy eksponatów. Są to zarówno przedmioty codziennego użytku, sprzęty i narzędzia stosowane przy zajęciach gospodarczych, jak również przedmioty związane ze sferą sakralną i artystyczną. Najstarszą kolekcję muzealną stanowi kolekcja bartniczo-pszczelarska zapoczątkowana w latach 60-tych XX w. przy Muzeum Regionalnym w Radomiu (obecnie Muzeum im. Jacka Malczewskiego). Trzon zgromadzonych eksponatów stanowią ule wśród których znajdują się pierwotne kłodowe (nawet z XVIII w.), w tym odcinki barci, ul Lewickiego i Dziewicy polskiej, ule warszawskie i włościańskie.
Radomski skansen posiada bogatą ofertę edukacyjną. Obecnie Muzeum oferuje około 20 tematów prelekcji, lekcji i warsztatów muzealnych, prowadzonych przez profesjonalnie przygotowanych edukatorów muzealnych. Lekcje muzealne poszerzają perspektywę historyczną osób biorących w nich udział, pozwalają poznać i zrozumieć przebieg i sens zwykłych codziennych czynności, jak też wymowę wiejskiej obrzędowości i zabiegów magicznych.
Strona internetowa:
Podczas Forum Rozwoju Mazowsza Muzeum Wsi Radomskiej zaprasza na:
W tradycji ludowej kwiatowe dekoracje z bibuły przygotowywane były na najważniejsze uroczystości rodzinne oraz doroczne święta. Proste kwiaty potrafiła zrobić każda dziewczyna i kobieta. To do nich wówczas należało to zadanie. Dziś chcemy zachęcić każdego z Was do spróbowania swoich sił w plastyce dekoracyjnej.
Twórczość plastyczna związana z obrzędami odgrywała ważną rolę w życiu ludności wiejskiej. Ręcznie robione rekwizyty miały dużą wartość artystyczną i były elementami wzbogacającymi święta ludowe – miały swoja symbolikę kultową, magiczną oraz spełniały funkcję dekoracyjną. Kwietne ozdoby z papieru jeszcze do niedawna stanowiły obowiązkowy element świątecznego wystroju wnętrza domu. W pierwszych dziesięcioleciach XX wieku za pośrednictwem wędrownych handlarzy i małomiasteczkowych sklepikarzy na wieś zaczęła docierać kolorowa karbowana bibuła, zwana też gofrowaną, krepową. Po jej rozpowszechnieniu, dekoracje izb uzyskiwały nowe, niespotykane kolory! Twórczynie inspirowały się w pracy przede wszystkim kwiatami stworzonymi przez naturę. Wykonane bukiety ustawiano w świętym kącie domu. Pojedyncze lub w girlandach umieszczano je także pod i między obrazami z wizerunkami świętych.
Dawniej kaligrafia była jednym z podstawowych przedmiotów nauczania w szkołach. Zdobycie umiejętności pięknego pisania było niezwykle trudną sztuką. Celem lekcji są ćwiczenia udoskonalające technikę pisania. Poprzedza je opowieść o początkach pisma i pokaz posługiwania się dawnymi przyborami do pisania. Do lekcji dołączony jest zeszyt edukacyjny, w którym dzieci ćwiczą piękne pisanie stalówką i atramentem.
Zespół stale współpracuje z Muzeum Wsi Radomskiej, biorąc udział w imprezach plenerowych i festynach, podczas których częstuje turystów i gości tradycyjnymi wiejskimi potrawami. Oprócz tego chętnie prezentuje dawne obrzędy dzieciom i młodzieży w szkołach i domach kultury, nagrał dwa filmy edukacyjne „Od rośliny do tkaniny” i „Kto ma żytko ten ma wszystko” dla Muzeum Wsi Radomskiej w Radomiu. Liczne nagrody zdobywane w ogólnopolskich konkursach artystycznych świadczą o wysokim poziomie prezentowanych obrzędów. Zaborowianki zdobyły m.in.:
Poza przeglądami dotyczącymi obrzędowości ludowej, Zespół bierze udział w konkursach kulinarnych, promując wiejskie potrawy regionalne.
